Gelaagde plafonds
Voor sommigen zijn plafonds met meerdere niveaus een symbool van stijl en rijkdom geworden: in een poging om een ongebruikelijke structuur met ingebouwde verlichting te creëren, werden appartementseigenaren niet alleen geld, maar ook de normale plafondhoogte beroofd. Drukkende "patronen" zien er niet op hun plaats uit in kleine maten, bovendien zijn ze moeilijk te verzorgen. Tegenwoordig is de trend zo eenvoudig mogelijk, een plafond zonder franje, en het zal nooit uit de mode raken.
Valse klassieker
Bedhoofden met onhandig houtsnijwerk, massieve kroonluchters aan een laag plafond, ingewikkelde meubels gecombineerd met tapijten - deze mix was bedoeld om zichzelf en anderen te overtuigen van hun hang naar luxe. Maar de klassieke stijl is in de eerste plaats een balans tussen gratie en strengheid. Het is gemakkelijk te breken met goedkope vervalsingen en imitaties van lage kwaliteit.
bogen
Afgeronde doorgangen zijn een hoogtepunt van het interieur geworden met renovatie van Europese kwaliteit. Ondanks het feit dat gekrulde gipsplaatbogen zelden in de omgeving passen, is de trend enorm populair geworden. De gewelfde constructies waren volkomen nutteloos, maar toen leken ze origineel en gedenkwaardig.
Behang
In de jaren 90 begonnen particuliere drukkerijen zich actief te ontwikkelen, die niet alleen kant-en-klare achtergronden aanboden, maar ook op bestelling gemaakte doeken. Helaas konden maar weinig mensen bogen op een uitstekende smaak en afdrukkwaliteit, en enorme bloemen, landschappen met een nachtstad en dieren verschenen op de muren van appartementseigenaren.
Stenen tegel
In moderne interieurs gebruiken ontwerpers decoratieve steen als kleine accenten, maar in de jaren 90 probeerden ze dit ongewone materiaal overal te gebruiken. Muren, bogen, kunstmatige open haarden, toogs waren versierd met stenen. Vaak maakte de overvloed aan steen een sombere indruk.
Beige tinten
Als je kijkt naar het kleurenschema van de interieurs met reparatie van Europese kwaliteit, is het gemakkelijk om de kleuren op te merken die ze verenigen: perzik, oranjebruin, minder vaak rood en zwart. Bijna alles was gedecoreerd in warme kleuren, waarbij de ontwerpregels werden genegeerd. Kastanjebruine laminaatvloer, sierpleister in lichtgele en zanderige tinten, deuren met houteffect. Het was beige dat in de jaren negentig de basis van het palet werd: misschien was het gemakkelijker om producten in pastelkleuren te vinden, of misschien werden ze als de meest nobele beschouwd.
"Opgeblazen" banken
In de jaren 90 probeerden ze meubels te kopen die er duur en rijk uit zouden zien, passen in een interieur met golvende elementen. Afgeronde tafels en keukenkasten, planken van gipskarton en decoratieve details maakten het eco-lederen bankenbedrijf. Een paar fauteuils in hetzelfde ongewone ontwerp werd meestal als set gekocht.
Meerlaagse gordijnen
De ramen waren versierd met hele composities met pittoreske plooien, lambrequins, kwasten en grijpers. Ondanks de complexiteit van de uitvoering schilderden massieve gordijnen het interieur niet: ze zagen er niet op hun plaats uit en leken op de backstage van een theater.Dergelijke gordijnen waren moeilijk te onderhouden - soms moest je een ontwerper uitnodigen om ze op te hangen.
Zelfnivellerende vloeren
Een ander symbool van Europese renovatie zijn vloeren met een 3D-effect. Eenvoudige technologie maakte het mogelijk om elke afbeelding af te drukken en te beschermen met een polymeersamenstelling, en bloemrijke plekken, gras en de oceaanbodem kwamen in zwang. Dure vloeren rechtvaardigden niet altijd het geld dat erin werd geïnvesteerd: het is niet gemakkelijk om voor ze te zorgen, het beeld wordt snel saai, demontage veroorzaakt problemen.
stucwerk
In kleine appartementen leken ingewikkelde decoraties voor muren en plafonds, evenals schuimkolommen, niet op hun plaats en zelfs vulgair. In plaats van de barokke stijl zochten de meeste mensen er slechts een parodie op, aangezien weinigen zich het gipsen lijstwerk konden veroorloven, dat meestal ruime huizen met hoge plafonds versierde.
De voorheen onbekende overvloed aan bouwmaterialen die op de Russische markten stroomde, leidde tot het gebruik van veel onverenigbare elementen in het interieur en om te vergeten dat schoonheid in eenvoud zit.