Style wnętrz

Współczesne style

Obecne wnętrze nie da się zmieścić w jednym stylu – dziś jest modne jak industrialne stropy betonowei odrapane przedmioty w stylu vintage. Wybraliśmy 15 najpopularniejszych stylów naszych czasów.

Minimalizm

Główny charakterystyka stylu: zwięzłość, powściągliwość, prostota. Paleta kolorów jest podstawowa. Meble są proste i funkcjonalne. Prawidłowe kształty geometryczne i linie można prześledzić we wszystkim: dekoracji, meblach, wystroju. Ten ostatni, nawiasem mówiąc, nie ma zbyt wiele we wnętrzu: wystarczy kilka znaczących gadżetów na pokój.

Nie ma wymagań dotyczących materiałów do dekoracji i mebli - odpowiednie są zarówno naturalne (drewno, kamień), jak i sztuczne (plastik, płyta wiórowa). Wykończenie działa jak „płótno”, dlatego preferowany jest jasny ton o prostej fakturze - najlepiej wyglądają gładkie pomalowane ściany.

skandynawski

Choć scandi opiera się na tej samej zwięzłości i funkcjonalności, w przeciwieństwie do poprzedniego, jest dekoracyjny. Świece, kosze, piękne naczynia, plakaty i zdjęcia, a co najważniejsze - żywe rośliny: we wnętrzu wszystkich pomieszczeń powinno być dużo tych elementów.

Rozumieć jak urządzić wnętrze w stylu skandynawskim, klimat w jego ojczyźnie należy przeanalizować: spokojne, chłodne lato, surowa zima, pochmurne dni to znacznie więcej niż słoneczne. Stąd pragnienie duże okna i otwarte przestrzenie (wpuść jak najwięcej światła), a także domowy komfortskładający się z tekstyliów, ciepła (piec, kominek. świece), wystroju.

Strych

Styl industrialny - chodzi przede wszystkim o fakturę. Styl powstał w okresie Wielkiego Kryzysu, kiedy biedna twórcza młodzież wynajmowała lokale dawnych fabryk zamiast mieszkań - było taniej. Zostaw nago ceglane ściany i betonowy strop, nie zasłaniający wielkich okien, nie budujący ścianek działowych – był też bardziej ekonomiczny.

To jest gdzie Kluczowe cechy: gołe ściany, otwarty plan, komunikacja zewnętrzna. Loft łączy branżę pokoju z komfortem domu: miękka sofa, dywan, obrazy.

Meble były najczęściej kupowane z drugiej ręki - więc nie ma ograniczeń w wyborze. Salon można urządzić jak odrapany skórzany chesteri aksamitną, miękką sofę.

Współczesny

Jeden z mieszanych nowoczesnych trendów łączy w sobie zasady minimalizmu (funkcjonalność, prostota), klasyki, hi-tech, art deco, a nawet country. Funkcjonalne podejście jest widoczne w przemyślanych wbudowanych systemach pamięci masowej. Lakonizm - w podstawowym wykończeniu. We współczesnych czasach zwyczajowo pozostawia się ściany gładkie, chociaż jedna z powierzchni może być akcent - wklejony jasną tapetą.

Ale główna cecha, ale - nowoczesność. Stylu nie trzeba odtwarzać ani naśladować, wręcz przeciwnie – umiejętnie łączy losowe przedmioty, które podobały Ci się podczas zakupów.

Eko

Do powstania doprowadziły walka o zachowanie zasobów naturalnych, ochrona środowiska i chęć ucieczki człowieka z kamiennej dżungli ekologiczny styl... Cechy eko-wnętrz opierają się tylko na trzech powyższe postulaty:

• minimum mebli, wystrój (ochrona zasobów);
• bogata architektura krajobrazu (dążenie do natury);
• wykorzystanie materiałów odnawialnych, degradowalnych (ochrona środowiska).

Podstawowy element wyposażenia - drewno. W postaci roślin domowych, mebli z litego drewna, dekoracji, dekoracji. Kształtowanie krajobrazu odbywa się nie tylko za pomocą roślin doniczkowych, ale także struktury pionowe - ściany, panele.

Wysoka technologia

Ultranowoczesny wystrój wnętrzłącząc minimalizm z najnowszą technologią. To w tym ostatnim główna różnica w stylu: zastosowanie systemu „Inteligentny Dom”, przemyślane scenariusze oświetleniowe, nowinki techniczne ułatwiające organizację życia codziennego.

Np. bez robota odkurzającego czy zmywarki sterowanego z pilota nie sposób sobie wyobrazić dom high-tech.

Jeśli chodzi o część wizualną - zdominowane przez podstawowe neutralne odcienie, proste wyraźne linie... Plastik, metal, szkło są aktywnie wykorzystywane w dekoracji i meblach.

Neoklasycyzm

Jeśli klasyk, o którym będziemy mówić w następnym rozdziale, jest logiczną, lakoniczną reinkarnacją Imperium i Baroku, to neoklasycyzm - jeszcze skromniejsza kontynuacja klasyki.

Z jednej strony wciąż te same eleganckie meble, szykowne żyrandole, bogaty wystrój, zastosowanie dekoracji stiuk... Z drugiej strony wszystkie elementy wyglądają prosto, minimalistycznie – tego wymaga rytm życia współczesnego człowieka.

Główna zaleta neoklasycyzmu - niezależność od epoki. Ponadczasowe wnętrze pozostanie aktualne przez wiele lat.

Japoniadi

W 2021 japanordik stało się prawdziwą sensacją: połączenie japońskiej filozofii wabi-sabi ze znanym już skandynawskim podejściem do przytulności dało efekt wybuchu bomby.

Główne cechy japandi: wykorzystanie naturalnych materiałów (głównie drewno, rattan, juta), naturalna paleta (nie tylko biel i szarość, ale także beż, zieleń, błękit, żółty), odrzucenie ekscesów (minimalny wystrój, funkcjonalne meble). Gotowe przestrzenie są przytulne, lekkie, przemyślane, uporządkowane.

Retro

Może się to wydawać dziwne, ale stylizacja w znaczących epokach XX wieku uważana jest za nowoczesną. Wygląd wnętrza uzależniony jest od dekady, na którą projektowana jest przestrzeń:

• Lata 50. - chrom, gładkie wykończenia, jasne meble o prostych kształtach.
• Lata 60. - nieoczekiwane zestawienia kolorystyczne, aktywne kwiatowe, geometryczne nadruki.
• Lata 70. - na ścianach przesuwają się nadruki, meble stają się bardziej różnorodne: stoliki do kawy, kredensy, bary.
• Lata 80. - wnętrza stają się bardziej powściągliwe, odcienie - naturalne. W modzie są meble z cienkimi nogami.

Zabytkowe

Podstawowa różnica projekt w stylu vintage z retro - przedmioty vintage muszą być wykonane w epoce, którą chcesz odtworzyć. Z kolei meble i wystrój retro można naśladować.

Nowoczesny styl nie oznacza całkowitego zanurzenia – zabytkowe detale są po prostu dodawane do istniejącego wnętrza. Na przykład możesz umieścić stary kredens w kuchni lub klatkę piersiową prababci w sypialni.

Kicz

Ten niezwykły styl można nazwać „antyklasycznym”. W kiczowatym wnętrzu glamour miesza się z absurdem i doprawia surrealizmem. Pogrubienie kombinacje kolorów, zastosowanie niestandardowych mebli i dekoracji: brak zasad i ram, tylko kreatywność!

Chociaż sam termin „kicz” jest tłumaczony z niemieckiego jako „zły smak”, wnętrze musi być kompetentnie udekorowane: w przeciwnym razie zamiast kreatywnego salonu ryzykujesz zrzucenie absolutnie nieodpowiednich rzeczy.

Ostateczny obraz przypomina płótna Salvadora Dali, Pabla Picassa: choć wygląda niezrozumiale, na pierwszy rzut oka widać genialny pomysł autora.

Boho

Wiele osób kojarzy boho lub boho-chic z ruchem hippisowskim: styl jest tak anarchiczny, a nawet trochę chaotyczny, jak same dzieci kwiatów. Dzisiaj wnętrza w stylu boho preferują osoby kreatywne: otoczone wieloma oryginalnymi i domowymi rzeczami, tylko one czują się naprawdę komfortowo.

Boho to styl dekoracyjny. Pierwszą rzeczą, którą zauważysz po wejściu do pokoju, są tekstylia. Poduszki, koce, koce, dywany, makramy - wskazane jest robienie wszystkiego własnymi rękami lub zamówienie od ręcznie robionych mistrzów. Tablicę etniczną nadają nadruki na tkaninach, obrazach, dekoracjach z różnych krajów świata.

Shabby chic

Jednym ze sposobów na personalizację wnętrza jest zaaranżowanie go w styl odrapanej klasyki... Dla tego opierają się na antyczne elementy wnętrza: są odrestaurowane, pozostawiając nalot odrapany. To właśnie ta ostatnia pozwala na stworzenie nie klasycznego vintage, ale wygodnego środowiska do życia.

Kolorystyka stylu jest pastelowa, oparta na połączeniu bieli, kremu, różu, mięty. Popularnym wzorem jest kwiatowy. Konserwatorzy często stosują techniki decoupage i patynowania.

Kraj

Style rustykalne różnią się w zależności od kraju, ale opierają się na tym samym funkcje:

• zastosowanie drewna w meblach, dekoracji;
• obecność przytulnych tekstyliów;
• naturalna paleta.

W przeciwieństwie do większości nowoczesnych trendów, w projektowaniu wiejskim nie wykorzystuje się plastikowych, szklanych, chromowanych, stalowych sufitów napinanych. Wystrój powinien być jak najprostszy, wiejski, ale jednocześnie wygodny i przytulny.

Nautyczny

W TOP-5 skojarzeń z wakacjami koniecznie jest morze: dlaczego nie wykorzystać tej wiedzy do stworzenia swojego idealnego wnętrza? Kluczowe cechy styl polega na naśladowaniu domku na plaży i wykorzystaniu materiałów nawiązujących do tematyki morskiej.

Wykończenia: jasne drewno, odcienie piasku, aqua, niebieskie i białe paski, czerwone akcenty. Wystrój: muszle lub gwiazdy, motyw żeglarski: kierownice, łódki, wiosła, iluminatory, skrzynie, kotwice.

Style historyczne

Takie style we wnętrzu rozumiane są jako kierunki, których powstanie samoistnie nastąpiło pod wpływem różnych wydarzeń historycznych. Rozważ w kolejności pojawiania się:

Barokowy

Początek XVII wieku to okres rozkwitu wnętrz królewskich. Styl barokowy we wnętrzu luksusowy: wyróżnia się bujnym wystrojem, szeroką gamą wymiarów lokalu, pragnieniem wielkości. Bogactwo było dosłownie wyeksponowane, stąd obfitość złoceń, sztukaterii, mebli z cennych gatunków drewna, ręcznie malowanych obrazów, fresków.

W nowoczesnych warunkach barok wydaje się zbyt pretensjonalny: poza tym nie da się go pokonać w zwykłym mieszkaniu: styl pałacowy wymaga odpowiedniej przestrzeni.

Klasycyzm

W przeciwieństwie do przesadnie symulowanego baroku, na początku XVII wieku pojawił się klasyczny trend w projektowaniu: dotyczy on nie tylko wnętrz, ale także malarstwa, muzyki i architektury.

Klasyka wyróżnia się surowością form, symetrią, funkcjonalnością. Choć wciąż przetrwały ślady baroku, takie jak wysokie sufity, drogie materiały i szykowny wystrój, klasycyzm to raczej wielkość niż pozory.

Obecnie ten kierunek jest tradycyjny. Wciąż dąży do starożytności i nie podąża za modą. Odpowiedni dla osób ceniących połączenie luksusu i komfortu.

Kolonialny

Mniej więcej w tym samym czasie, kiedy narodził się klasycyzm, zdobywcy wykreowali zupełnie nowy kierunek w europejskich koloniach, dodając do tradycyjnego wzornictwa orientalne, afrykańskie nuty.

Więc wiklinowe meble pojawiły się we wnętrzach salonów, w sypialni baldachim nad łóżkiem, w kuchniach - rzeźbione elewacje. Szczególne miejsce zajmują dekoracje: palmy w balii, afrykańskie maski, orientalne dywany, kolorowe poduszki.

Styl Imperium

Kolejny oryginalny francuski styl, a szczyt jego popularności przypada na lata 1803-1827. Wygląda jak symbioza klasyki i baroku: Wyróżnia się styl Empire monumentalności i przepychu, nie zaniedbując przy tym klasycznej symetrii, wyrafinowania.

Do napraw używane są drogie materiały: kamień naturalny, mahoń. Tapicerka zawiera jedwab i brokat.Złoto we wszystkich swoich formach współbrzmi z bogatą kolorystyką: bordo, indygo, wiśnia.

Nowoczesny

Rewolucja przemysłowa lat 80. XIX wieku położyła logiczny koniec baroku i imperium, dając początek szerokiemu kierunkowi w architekturze i designie. Rozwój masowej produkcji już umożliwił stosowanie tańszych elementów bez przepłacania za ręczną pracę.

A zmiana myślenia w społeczeństwie zmusiła nas do porzucenia świadomych imperialnych stylów i wymyślenia czegoś nowego: tak pojawiły się gładkie linie, asymetria i inne. cechy nowoczesnych wnętrz.

Art Nouveau

Przetłumaczona z francuskiego nazwa tej gałęzi secesji oznacza „nową sztukę”. Choć trudno wymienić absolutnie nową secesję, zwłaszcza tę początkową: wiele elementów zapożyczono z różnych poprzednich epok.

Podstawowa różnica stała się gładkość linii, obecność naturalnych motywów: gałęzie drzew, kwiaty, liście, motyle znajdują się w wystroju mebli, ścian, drzwi, okien.

Bauhaus

Trend zupełnie inny od francuskiego wyrafinowania powstał w 1919 roku w Niemczech. Zamiast gładkich linii są tu proste i wyraźne, zamiast piękna – funkcjonalność, zamiast wyrafinowania – praktyczność.

Dokładnie w styl bauhaus po raz pierwszy pojawiła się masowa produkcja artykułów wyposażenia wnętrz: od kultowego krzesła Barcelona zaprojektowanego przez projektanta Ludwiga Miesa van der Rohe, po fantazyjny czajniczek czy klasyczny zegar wynaleziony przez Marianne Brandt.

Art deco

Ostatnie słowo pozostało jeszcze z Paryżem, który jako alternatywę dla surowego niemieckiego Bauhausu w 1920 roku zaprezentował wyrafinowane art deco.

W kontrast do secesji nie pozostały tu żadne motywy roślinne: podstawą stylu jest geometria w różnych formach. Jednak z natury w całej okazałości projektanci nie odmówili: we wnętrzach często stosuje się odbitki zwierzęce i roślinne.

Drugi podstawowy punkt - obfitość szkła i metalu, główne powierzchnie w Art Deco odbijają światło. Jednym z kultowych przedmiotów w stylu, popularnym dzisiaj, jest lustro przeciwsłoneczne w okrągłej ramie z promieniami.

Style etniczne

Kultura każdej grupy etnicznej ma swoje charakterystyczne cechy: wyraża się to w malarstwie, literaturze, tradycyjnym jedzeniu i oczywiście dekoracji wnętrz.

język angielski

Anglia słynie z tradycji, a styl wnętrz nie jest wyjątkiem. Tradycyjny styl Brytyjczyków, znany w naszych czasach, powstał w XIX wieku. Chociaż początki kierunku sięgają XVI-XVII wieku, przypadającego na okres rozkwitu epoki wiktoriańskiej.

Wnętrza są równie sztywne i dyskretne jak ich właściciele... Rozważany jest główny materiał drewno - służy do tworzenia mebli, przy projektowaniu ścian, podłóg, sufitów. Mały kwiatowy nadruk jest również popularny w tapicerce lub dekoracji: można go również prześledzić na tekstyliach (zasłony, poduszki).

francuski (Prowansja)

Chociaż Francuzi są założycielami wielu stylów, wizerunek francuskiej wioski najbardziej kojarzy się z ich życiem - prowansja... Nabiera wyjątkowej lekkości dzięki jasnym odcieniom (biel, beż, pastel), kwiatowym printom, uroczemu dekorowi.

Jak w każdym wiejskim wnętrzu, w Prowansji jest dużo drewna: ale nie w naturalnym "ciężkim" odcieniu, ale w jak najjaśniejszym - najczęściej białym. Meble, jak w lichym, mają prawo być nędzne: ślady czasu czynią przestrzeń wygodniejszą i bardziej domową.

śródziemnomorski

Całkowicie Śródziemnomorskie wnętrze nasycone słonym powietrzem, gorącym słońcem, ciepłą wodą morską. Tak wiele krajów ma dostęp do morza, styl dzieli się na europejski (Grecja, Hiszpania, Włochy) i wschodni (Tunezja, Algieria, Turcja). Kierunki różnią się radykalnie, ale w klasycznym sensie styl śródziemnomorski jest europejski.

Kolorystyka jest jasna (biały, niebieski, piaskowy, z niebieskimi, czerwonymi detalami). główny cel - aby przestrzeń była jasna, aby słońce mogło wniknąć do domu. W tym celu ściany i sufit pozostają w białe odcienie - ten kolor odbija i podwaja przepływ światła słonecznego.

język japoński

Domy Japończyków przypominają właścicieli: uporządkowane, czyste, funkcjonalne. Minimalizm jest nieodłączny od stylu - naturalne dyskretne odcienie, niewielka ilość prostych mebli.

Mebel wyróżnia się przede wszystkim wysokością.: Japończycy preferują niskie stoliki, przy których siedzą na tych samych niskich krzesłach lub poduszkach. Możesz całkowicie pominąć łóżko, kładąc materac bezpośrednio na podłodze.

Druga cecha - jedność z naturą. Chęć bycia bliżej wyraża się w obecności drzwi z mieszkania lub domu bezpośrednio do ogrodu, a także w uprawie bonsai i innych kwiatów.

chiński

Chociaż style japoński i chiński są orientalne, istnieje między nimi ogromna różnica. Pierwszy niuans, od razu wyróżniając chiński dom z listy innych - drewniane kraty. Ściany, meble, sufity, lampy, drzwi, okna ozdobione są wzorami drewna.

Drugi znak — czerwone światło... Chińczycy wierzą, że przynosi szczęście, dlatego są aktywnie wykorzystywane w ich wnętrzach.

Trzeci punkt - sufit. W Chinach są tradycyjnie wytwarzane wielopoziomowyza pomocą paneli świetlnych lub oświetlenie obwodowe.

afrykanin

Pewne elementy stylu były aktywnie wykorzystywane w kierunku kolonialnym, ale wnętrza w stylu afrykańskim są dobre same w sobie. Odcienie - ciepłe, naturalne stonowane: żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony, beżowy. Jako akcenty używa się czerni i brązu.

Istotne są meble z wikliny, bambus, odciski zwierząt i rysunki. Do dekoracji używane są maski, bębny, idole, skrzynie, ceramika.

indyjski

Jasne jak sam kraj, tak kolorowe są jego wnętrza. Indyjskie wzornictwo charakteryzuje się zastosowaniem jasnych odcieni żółci, czerwieni, terakoty, błękitu, zieleni w połączeniu z fakturą drewna i orientalnymi nadrukami.

Tradycyjne wzory są uważane za „ogórki”, symetryczne mandale, kwiaty i ptaki: wzory są używane na tapetach, tapicerce i tekstyliach. Te ostatnie, nawiasem mówiąc, powinno być dużo: szczególnie poduszki dekoracyjne.

Oprócz poduszek domy są dekorowane dywany, figurki buddyjskie, skrzynie, rzeźbione parawany, wygodne pufy.

Rosyjski

Podobnie jak we Francji, najbardziej wizualny styl w Rosji uważany jest za styl rustykalny. Różnice w rosyjskim kraju można prześledzić w obrazach, filmach, kreskówkach: piec na drewno, drewniane ściany, rzeźbione okiennice, tkaniny haftowane lub koronkowe (obrusy, zasłony, ręczniki), samodziałowe dywany.

Paleta kolorów jest ciepła: żółty, pomarańczowy, czerwony dobrze komponuje się z naturalnym drewnem.

Mieszane style

Niewiele dzisiejszych wnętrz można nazwać „czystymi”: na przestrzeni dziejów style mieszają się w taki czy inny sposób, przejmują od siebie cechy i tworzą nowe kierunki. Na przykład japandi omówiona w pierwszej części łączy w sobie cechy wzornictwa nordyckiego i japońskiego.

Ale są też kierunki, które łączą wiele stylów jednocześnie:

Eklektyzm

główna cecha eklektyczne wnętrze - może być inaczej. Połącz projekty, które są zarówno bliskie duchowi, jak i przeciwne. Na przykład mieszanka azjatyckiej i europejskiej, vintage i trendy. Jednocześnie mieszanie nie zachodzi chaotycznie.

Wszystkie elementy mają pewne kryterium, według którego są łączone: kolor, faktura, styl.

Aby uniknąć fragmentacji i nie zepsuć pomysłu, projektanci zalecają przyjęcie za podstawę maksymalnie 3 stylów i 4 kolorów: w ten sposób każdy element znajdzie się na swoim miejscu.

Połączenie

Z angielskiego termin ten jest tłumaczony jako fusion, co najlepiej opisuje jego filozofię. Styl powstał w latach 90. XX wieku pod wpływem globalizacji: można go nazwać logiczną kontynuacją kierunku kolonialnego. W tym momencie egzotyczne orientalne, afrykańskie elementy wlały się do znanych europejskich, amerykańskich wnętrz.

Główna zasada połączenie - brak zasad! Wykończone przestrzenie są wielowarstwowe, jasne, niejednoznaczne: nie łączą stylów, jak w eklektyzmie, ale poszczególne elementy.Na przykład rzeźbiony fotel w stylu barokowym z łatwością współistnieje z nowoczesną bezramową sofą i modnym stolikiem kawowym.

Przeanalizowaliśmy dzisiaj, choć nie wszystkie, ale najważniejsze kierunki projektowania. Używaj stylów w ich czystej postaci lub łącz ze sobą: najważniejsze, aby było dla Ciebie wygodne!